είναι η ευτυχία κάτι
που ανακαλύπτεις ξαφνικά
μετά απ` το μεγάλο πόνο
σου κρατάει για λίγο το χέρι
σε κοιτάει στα μάτια για πάντα
και ξέρεις τώρα πως υπάρχει
και θάρθει ξανά
που ανακαλύπτεις ξαφνικά
μετά απ` το μεγάλο πόνο
σου κρατάει για λίγο το χέρι
σε κοιτάει στα μάτια για πάντα
και ξέρεις τώρα πως υπάρχει
και θάρθει ξανά
Πολύ καλό, Μαρία! Θυμίζει μοντέρνα ποίηση της γενιάς του '70, αλλά είναι γνήσιο το συναίσθημά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά η κλιμάκωση από "τό χέρι"/άγγιγμα("για λίγο"), στα "μάτια" /βλέμμα-κατανόηση ("για πάντα") και τέλος στην επίγνωση/"ξέρεις" ("θάρθει ξανά"), είναι πολύ πολύ επιτυχημένη ως σχήμα λόγου!